Ξανθή Κρανίδη

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή Βεάκη και το τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει παρακολουθήσει κύκλους σεμιναρίων του Ανδρέα Μανωλικάκη και του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της θεατρικής ομάδας Attact. Έχει μεταφράσει τα μονόπρακτα «Εκείνη τη φορά που…» και «Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του S.Beckett (σκην. Νίκος Πασχίδης). Ως ηθοποιός συμμετείχε στις παραστάσεις: «Δείξε μου τη γλώσσα σου» και «Το μυστικό της Hannah» (σκην. Γιάννης Κουρκουμέλης). Φέτος παίζει στην παράσταση «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» στο Βρυσάκι, σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι στο ρόλο της Αμέλια, της πιο διακριτικής και σιωπηλής κόρης της Μπερνάντα.

Μίλησε μου για το έργο; Ποια διάστασή του σε γοητεύει περισσότερο;

Το «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» είναι το τελευταίο που γράφει ο Λόρκα το ’36. Διαδραματίζεται στην Ανδαλουσία όπου η εξηντάχρονη Μπερνάρντα Άλμπα, μετά την κηδεία του άνδρα της, επιβάλλει στις κόρες της κατ’ οίκον εγκλεισμό για οχτώ χρόνια λόγω πένθους. Αυτό που με γοητεύει περισσότερο είναι πως δείχνει με εξαιρετικά εναργή τρόπο, πώς- ακόμα και μέσα στα πιο ανελεύθερα καθεστώτα και στην πιο βαθιά κρίση- ο έρωτας βρίσκει τον τρόπο να εισβάλλει και να τα ανατρέψει όλα, θυμίζοντάς μας πόσο θνητοί είμαστε και πόσο διψάμε για μια στιγμή αθανασίας.

Μια φράση για τον Λόρκα

El Gitano.

Μια φράση για τον Ένκε Φεζολάρι

Είναι ένας άνθρωπος που παθιάζεται πολύ με τη δουλειά του, αγαπάει τους ηθοποιούς του και τους οδηγεί με τέτοιο τρόπο ώστε να δώσουν ό,τι καλύτερο έχουν.

Μίλησε μου για τον ρόλο σου

Η Αμέλια είναι η τρίτη κατά σειρά κόρη της Μπερνάρντα. Ο Λόρκα μέσα στο έργο μάς δίνει τις λιγότερες πληροφορίες για αυτήν την κοπέλα. Έχοντας υποστεί τη βία αυτού του σπιτιού προσπαθεί να επιβιώσει κάνοντας την παρουσία της όσο πιο διακριτική γίνεται και προσπαθώντας να τα έχει καλά με όλους.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες σε μια θεατρική μετάφραση;

Η μεγαλύτερη δυσκολία είναι το πώς θα κάνεις το κείμενο σύγχρονο με την εποχή μας, άμεσο, κρατώντας την ατμόσφαιρα, το ύφος και τον ρυθμό του συγγραφέα.

Τι γνώμη έχεις για τις θεατρικές ομάδες;

Βρίσκω ιδιαίτερα δημιουργικό και ελπιδοφόρο να συναντιούνται άνθρωποι με κοινά όνειρα και επιδιώξεις, να συνεργάζονται και να καταθέτουν τη δική τους ματιά απέναντι στα πράγματα. Στην παρούσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση νομίζω είναι ο μόνος δρόμος.

Τι λατρεύεις και τι μισείς στο Ελληνικό θέατρο;

Όλα και τίποτα.

Αν μπορούσες να διαλέξεις, ποιους ρόλους θα ήθελες να υποδυθείς;

Δεν ονειρεύομαι ρόλους αλλά ευτυχισμένες και δημιουργικές συνεργασίες, που θα με βοηθούν να εξελίσσομαι.

Πως ονειρεύεσαι λοιπόν την ιδανική συνεργασία;

Όπως αυτή που έχω τώρα. Με ταλαντούχους και γενναιόδωρους ανθρώπους που ο ένας προσπαθεί να βοηθήσει και να στηρίξει τον άλλο.

Ποια είναι η γνώμη σου για το Επί Σκηνής;

Μ’ αρέσει πολύ, το βρίσκω ιδιαίτερα χρήσιμο και το επισκέπτομαι συχνά καθώς μπορώ να ενημερωθώ για παραστάσεις και συντελεστές, για νέους καλλιτέχνες και φεστιβάλ.