Σχετικά άρθρα
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΟΥΛΗ |
Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Κυριάκη | |||
Τετάρτη, 28 Φεβρουάριος 2018 11:57 | |||
Κατερίνα Σούλη
Η Κατερίνα είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Μοντέρνοι καιροί», πτυχιούχος του τμήματος Διοίκησης Συστημάτων και Εφοδιασμού στο Ανώτατο Τεχνολογικό Ίδρυμα της Χαλκίδας και ιδρυτικό μέλος του θιάσου «Αντάμα». Έχει παρακολουθήσει σειρές σεμιναρίων δύο ετών στην υποκριτική στο «Θέατρο των Αλλαγών», καθώς και σεμινάρια τραγουδιού και ορθοφωνίας. Έχει συμμετάσχει σε ομάδες θεάτρου πολιτιστικών συλλόγων και σε φεστιβάλ θεατρικών ομάδων παίζοντας και σκηνοθετώντας και έχει επίσης εργαστεί σαν εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού.
Μίλησέ μου για την παράσταση. Για πρώτη φορά το έργο της Γαλάτειας Καζαντζάκη «Γυναίκες» μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή, σε σκηνοθεσία του Πέρη Μιχαηλίδη. Μια νουβέλα, που περιγράφει καθημερινές στιγμές της ζωής πέντε διαφορετικών γυναικών. Πέντε αδερφές με κοινή αφετηρία, αλλά διαφορετικά ιδανικά, κυνηγώντας την ευτυχία, ακολουθούν, καθεμία τον δικό της δρόμο. Ένα καθαρά διαχρονικό έργο, γραμμένο το 1933 που θίγει θέματα, συμπεριφορές και καταστάσεις που υπάρχουν ακόμη και σήμερα.
Μίλησέ μου για τον ρόλο σου. Η Φανή είναι η εύπορη της οικογενείας. Εγωκεντρική, φαινομενικά χωρίς προβλήματα, ζει μια κοσμοπολίτικη ζωή στο εξωτερικό με τον πλούσιο σύζυγό της. Της αρέσει η καλή ζωή και δεν διστάζει να ζητάει ακόμα περισσότερα.
Πώς συνεργαστήκατε με τον κύριο Μιχαηλίδη; Με την αποφοίτησή μας από τη Δραματική σχολή, η Δώρα, η Βιβή και εγώ νιώσαμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας. Γνωρίζοντας τον Πέρη Μιχαηλίδη πρώτα σαν δάσκαλο και τολμώντας να του εκμυστηρευτούμε τις σκέψεις που είχαμε, ήταν εκείνος που έβαλε στην άκρη τους όποιους δισταγμούς μας. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης. Ένας σκηνοθέτης που σέβεται και εμπνέει τον ηθοποιό. Η δουλειά αυτή που παρουσιάζουμε έχει γίνει με την στήριξη, την εμπειρία και την καθοδήγησή του. Είναι το πρώτο μας επαγγελματικό μας εγχείρημα και είναι μεγάλη μας χαρά που το έργο αυτό ανεβαίνει έχοντας την υπογραφή του.
Σαν γυναίκα του σήμερα τι είναι αυτό που σε προβληματίζει, τι θα ήθελες να εξελιχτεί και τι πιστεύεις πως έχει επιτευχθεί επί της ουσίας από την εποχή που έζησε η συγγραφέας; Σήμερα η θέση της γυναίκας είναι χωρίς καμιά αμφιβολία καλύτερη από εκείνη της γυναίκας της του μεσοπολέμου. Τα πολλά ρεύματα του φεμινισμού έθεσαν ανοιχτά το γυναικείο ζήτημα σαν κοινωνικό, διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή. Γυναίκες ζητούσαν εξίσωση του μισθού τους με αυτό των ανδρών, κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων και γενικότερα μια άρση της ανισοτιμίας. Παρόλα αυτά ακόμη και σήμερα μέχρι και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Δυτικής κοινωνίας δεν έχουμε απαλλαγεί των διακρίσεων. Απολύσεις, χαμηλότερες αμοιβές, ελαστική απασχόληση, εργασιακή εκμετάλλευση στερούν από τις γυναίκες το δικαίωμα να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Σε κάποιες χώρες πάλι της Μέσης Ανατολής, η βία κατά των γυναικών έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις. Το πρόβλημα, όπως το σκιαγραφεί και η Γαλάτεια Καζαντζάκη μέσα από τις ηρωίδες του έργου, δεν είναι φυλετικό, αλλά κοινωνικό.
Ποια πιστεύεις ότι είναι τα δυνατά σημεία των γυναικών και ποιες οι αδυναμίες τους; Δεν βρίσκω ότι υπάρχει διαχωρισμός δυνατών και αδύναμων σημείων ανά φύλο. Κάθε άνθρωπος έχει μια ξεχωριστή, μοναδική προσωπικότητα. Το ζήτημα είναι αρχικά να μπορέσουμε να αποδεχτούμε τους εαυτούς μας και κατ’ επέκταση ο ένας την διαφορετικότητα του άλλου. Μόνο έτσι θα συνυπάρξουμε ομαλά, και συλλογικά να βρούμε λύσεις στα προβλήματά μας. Η ζωή μας, ζητά λύσεις, «την ακούς; αν δεν πάψεις να ακούς μόνο τους χτύπους της δικής σου καρδιάς, πώς θα την ακούσεις; », ρωτά η Νίνα μέσα στο έργο.
Πως αντιμετωπίζεις σαν γυναίκα την τριπλή ιδιότητα που έχουμε αποκτήσει πλέον, της μητέρας, της εργαζόμενης και της νοικοκυράς; Πιστεύεις πως μπορούν να συνυπάρξουν κι αν όχι, τι λύσεις προτείνεις; Η γυναίκα είναι ένα πολύ ικανό πλάσμα και το έχει αποδείξει μέσα στην ιστορία. Η κοινωνία και ο τρόπος ζωής μας έχει αναγκάσει να αναλαμβάνουμε πολλαπλούς ρόλους καθημερινά. Δεν αναφέρομαι μόνο στο γυναικείο φύλλο. Ο άνθρωπος έχει καταντήσει ένα ον που προσαρμόζεται σύμφωνα με τις κοινωνικές συνθήκες που απαιτούνται. Η πραγματική ερώτηση είναι κατά πόσο οι ρόλοι αυτοί που καλούμαστε να υποστηρίξουμε καθημερινά είναι απλά φορεμένοι πάνω μας ή πραγματικά επιλογές δικές μας.
Δώσε μου μια περιγραφή της Γαλάτειας, αν ζούσε σήμερα, έτσι όπως εσύ την φαντάζεσαι. Η Γαλάτεια Καζαντζάκη ήταν μια συγγραφέας που τολμούσε να ενοχλεί με τα έργα και τις απόψεις της. Μια μορφωμένη γυναίκα, με άποψη, τόλμη και επαναστατικότητα. Ήταν η πρώτη γυναίκα Κρητικιά που έγινε συγγραφέας, αρθρογραφούσε σε εφημερίδες με αντρικό ψευδώνυμο, κλέφτηκε με τον αυτόν που αγαπούσε ντυμένη άντρας, έμεινε μαζί του αρκετά χρόνια χωρίς στεφάνι. Από τα πρώτα της κιόλας κείμενα δεν δίσταζε να ασκήσει κριτική στις κοινωνικές συμβάσεις των καιρών της. Οι παρέες της λόγιοι, ποιητές, άνθρωποι των γραμμάτων γοητεύονταν από τον χειμαρρώδη χαρακτήρα της και την ξεχωριστή ομορφιά της. Ασχολήθηκε πολύ με το γυναικείο φύλο και την θέση της γυναίκας στην κοινωνία, αμφισβητώντας και καταγγέλλοντας τις απόψεις της αυστηρής και συντηρητικής εποχής της. Συμμετείχε σε επαναστατικούς αγώνες και τάχτηκε υπέρ του γυναικείου κινήματος. Αν όλα αυτά συνέβαιναν στην δική της εποχή, δε νομίζω ότι η επαναστατική της δράση θα σταματούσε στην σημερινή.
Ποια είναι τα όνειρά σου για το θεατρικό σου μέλλον; Μόνο ένα: να έχω την δυνατότητα να δημιουργώ, να εκφράζομαι.
Τι δυσκολίες αντιμετωπίζει σήμερα μια γυναίκα ηθοποιός στην Ελλάδα; Τα ίδια που αντιμετωπίζει και ο άντρας ηθοποιός. Όσο οι έννοιες «τέχνη» και «θέατρο» αντιμετωπίζονται σαν μια περιττή πολυτέλεια και τα εργασιακά δικαιώματα καταπατώνται, το επάγγελμα του ηθοποιού τείνει να πάρει την μορφή του χόμπι. Μικροί μισθοί και ελάχιστες αποδοχές. Υπάρχουν οι μεγάλες παραγωγές και τα θέατρα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον του κοινού. Και από την άλλη πλευρά «μικροί» καλλιτέχνες που μετατρέπονται σε παραγωγούς, με έσοδα από άλλες πηγές. Σαφώς δεν είναι ιδανικό, είναι όμως ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς μικρά διαμαντάκια να λάμπουν σε τέτοιους καιρούς. Δυσκολίες θα υπάρχουν πάντα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να απογοητευόμαστε και να τα παρατάμε. Πώς αλλιώς θα γίνει η αλλαγή που όλοι περιμένουμε;
|