Το Κέρμα

από την ομάδα FLERT

Η παράσταση παίχτηκε την Δευτέρα 4 Ιουλίου στα πλαίσια του off-off festival

Ένας άντρας έρχεται αντιμέτωπος με το alter ego του. Πρόκειται για την θηλυκή του πλευρά όπως επισημαίνει το σημείωμα του δελτίου τύπου; Πρόκειται για το αρνητικό κομμάτι του εαυτού του ήρωα, το οποίο μάχεται με το θετικό; Πρόκειται για το διαστρεμμένο του «Εγώ» το οποίο αντιπαρατίθεται στην υγιή του αλλά καταπιεσμένη φύση; Ή πρόκειται απλά για μια συνήθη και κρίσιμη ταυτόχρονα περιπέτεια ζωής που εξαναγκάζει τις αντιφάσεις να βγουν στην επιφάνεια και τις δύο αντίθετες δυναμικές να εναρμονιστούν, να αλληλοεξοντωθούν ή εν τέλει να εξοντώσει η μία, η πιο ισχυρή, την άλλη, την πιο αδύναμη; Θα σας γελάσω και δεν το θέλω διότι η δραματουργία την οποία υπογράφουν οι ίδιοι οι ερμηνευτές και σκηνοθέτες της παράστασης δεν μπορώ να πω, πως ξεκαθάρισε ιδιαίτερα τις προθέσεις της. Στην σύντομης διάρκειας αυτή περφόρμανς, οι δύο ηθοποιοί ανέδειξαν, ο μεν Αναγνωστόπουλος τον συναισθηματικό του πλούτο, η δε Τσατσομήρου τις κινησιολογικές της ικανότητες. Αλλά θα χρειαστούν πολύ δουλειά ακόμα για να ξεφύγουν από το κέλυφος του αυτοθαυμασμού τους και να δημιουργήσουν μια πιο ολοκληρωμένη από κάθε άποψη δουλειά που να περνάει στο κοινό με σαφήνεια τις προθέσεις και τους στόχους της.

Ίσως τελικά είναι καλό, ειδικά όσον αφορά τους νέους δημιουργούς να λειτουργούν σε σχέση με έναν σκηνοθέτη, ένα «μάτι» που να τους παρακολουθεί και τους κατευθύνει προς το στόχο τον οποίο έχουν οι ίδιοι θέσει κι επίσης να απευθύνονται σ’ ένα δραματουργό για να οργανώσει με καλύτερο τρόπο τις ενδιαφέρουσες πιθανώς ως προθέσεις αλλά λίγο σκόρπιες και ανερμάτιστες εμπνεύσεις τους. Καλός ο προβληματισμός, καλός κι ο πειραματισμός αλλά χρειάζεται να είσαι ο μάντης Κάλχας ή έστω ο Τειρεσίας για να καταλάβεις κάθε φορά «τι εννοεί ο ποιητής». Κι αυτό όταν απευθύνεσαι σε πλατύτερο κοινό είναι μάλλον μειονέκτημα, εκτός κι αν είσαι κάτι ανάμεσα στον Τερζόπουλο και στον Ρέτσο. Αν δηλαδή ο κωδικός υπάρχει κι είναι θέμα χρόνου και εκπαίδευσης να τον ξεκλειδώσεις. Επίσης τα μουσικά και χορευτικά ιντερμέτζα που ένωναν και χώριζαν τις σκηνές, δεν ήταν ενταγμένα με σαφήνεια στην υπόλοιπη δράση, δεν ενσωματώθηκαν στο θέαμα επαρκώς κι έμοιαζαν λίγο σαν να εικονογραφούν καταστάσεις και συναισθήματα χωρίς ωστόσο και να τα αναδεικνύουν. Μια προσπάθεια που μπορεί κατά τη γνώμη μου να αποδώσει καρπούς αν της διατεθούν λίγη εμπειρία και πολύ δουλειά στο μέλλον.

Σκηνοθεσία: ΟΜΑΔΑ FLERT

Κείμενα: ΟΜΑΔΑ FLERT

Χορός-κίνηση: ΟΜΑΔΑ FLERT

Μουσική επιμέλεια: ΟΜΑΔΑ FLERT

Παίζουν: Γεωργία Τσατσομήρου, Νίκος Αναγνωστόπουλος