Ράσμι Σούκουλη

Με όραμα και αλήθεια

Η Ράσμι Σούκουλη σπούδασε υποκριτική στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και musical theatre στην Central School of Speech and Drama. Από μικρή ασχολείται με τον χορό, τη μουσική, το τραγούδι, τα εικαστικά ενώ πρόσφατα δοκίμασε τις δυνάμεις της στη συγγραφή.

Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τους Αλεξάνδρα Γεωργοπούλου, Αγάθη Δαρλάση, Χρίστο Λύγκα, Helen Plewis, Mark G. Nuti, Marc Urquhart, Θοδωρή Γκόνη, Θέμη Μουμουλίδη, Περικλή Βασιλόπουλο, Κωνσταντίνο Ρήγο, Σοφία Θανοπούλου, Γιούλα Αθανασίου.

Στην τηλεόραση έχει συνεργαστεί με τους Βασίλη Θωμόπουλο, Ανιέζ Σκλάβου, Νίκο Κρητικό, Στρατούλα Θεοδωράτου, Παναγιώτη Πορτοκαλάκη, Γρηγόρη Καραντινάκη, Λευτέρη Χαρίτο, Νίκο Κουτελιδάκη, Nigel Levy.

Στον κινηματογράφο και συγκεκριμένα στην ταινία του Παναγιώτη Καραμήτσου «Τρυφερότητα» απέσπασε το Βραβείο «Χρυσή Αθηνά» Πρωτοεμφανιζόμενης Γυναίκας Ηθοποιού από το Φεστιβάλ Αθηνών Νύχτες Πρεμιέρας. Επίσης, συνεργάστηκε με τους Βαγγέλη Σεϊτανίδη, Δανάη Στυλιανού και Φρίντα Λιάππα.

Τη φετινή περίοδο την απολαμβάνουμε ως Νίνα στο έργο που έγραψε μαζί με τη Βιργινία Διακάκη «Ρώσσικες Νύχτες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μποσταντζόγλου στο Θέατρο του Ήλιου. Η Ράσμι πιστεύει στην δύναμη των νέων ανθρώπων και ελπίζει πως αν ενωθούν θα ξεπεράσουν ως ένα βαθμό τα προβλήματα που ταλανίζουν το θεατρικό κατεστημένο στη χώρα μας. Κι επειδή ότι πιστεύει, το κάνει πράξη, προχωράει δυναμικά μαζί με τους φίλους και συνεργάτες της, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια της και πραγματοποιώντας τα όνειρά της με επιμονή και πίστη.

Γιατί ξεκίνησες να κάνεις θέατρο;

Δεν ξέρω την απάντηση μπορεί και να μην τη μάθω ποτέ! Πάντως δεν μπορώ να κάνω και αλλιώς. Πνίγομαι χωρίς έκφραση.

Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος δημιουργός στο θεατρικό χώρο;

Η κρατική βοήθεια είναι πενιχρή και τις περισσότερες φορές οι ενισχύσεις δίνονται με λανθασμένα κριτήρια σε γνωστούς και φίλους, άσχετα αν παράγουν σωστό αποτέλεσμα ή όχι. Κι έτσι έχουν κουραστεί τα αυτιά μας από ψίθυρους για δοσοληψίες «κάτω απ’ το τραπέζι»! Η θεατρική παιδεία της ελληνικής πραγματικότητας; Μια αστειότητα! Με αποτέλεσμα να γεμίζουν οι καρέκλες των ποτοπωλείων και αντιθέτως οι καρέκλες των θεάτρων να ψάχνουν απεγνωσμένα ένα ζευγάρι οπίσθια να τις ζεστάνει! Και μέσα σε όλα αυτά να θριαμβεύει και η φεουδαρχική διάθεση των όποιων έχουν μια κάποια παροχή και ζητάνε βαθιές υποκλίσεις για να σου παρέχουν την υπηρεσία τους με το αζημίωτο φυσικά! Ακούγεται χάλια; Έτσι είναι. Όταν αυτό αλλάξει, έστω και 30-40% θα αλλάξει κι η ποιοτική εικόνα της παραγόμενης τέχνης και σκέψης.

Ποια είναι τα θεατρικά όνειρά σου; 

Όνειρό μου είναι να μπορώ να παράγω το έργο μου χωρίς συμβιβασμούς και εκπτώσεις. Να ζω απ’ αυτό, να ζούνε και άλλοι απ’ αυτό. Να έρχονται οι θεατές να γελάνε, να συγκινούνται, να περνάνε ποιοτικά τον χρόνο τους και να βγαίνουν αλλαγμένοι από την αίθουσα...να τους έχει μείνει μια σκέψη, κάτι.

Ποιοι δάσκαλοι δια ζώσης ή με το έργο τους σε εμπνέουν;

Με εμπνέει ένας κύριος που στον κύκλο του και στην Αμερική υπήρξε πολύ γνωστός και επίσης ήταν για χρόνια ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Τζων Κασσαβέτη, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω και πέρα από το καλλιτεχνικό έργο που άφησε σε ταινίες, θεατρικά και εικαστικά, η στάση του προς την ζωή υπήρξε για μένα έξοχο παράδειγμα! Δεν φοβήθηκε την αποτυχία, δεν έκανε κανέναν συμβιβασμό όσο και αν αυτό του κόστιζε, αγάπησε πολύ και έζησε μια ζωή 84 χρόνων όπως την ονειρεύτηκε μέχρι το τέλος με το σφρίγος και τη δύναμη ενός 18άρη!

Τι πιστεύεις για την θεατρική παιδεία και τους πολιτιστικούς θεσμούς στη χώρα μας;

Όπως προείπα κι εγώ και εκατοντάδες άλλοι: «χα χα χα». Κρίμα! Όμως πιστεύω πως οι νέοι καλλιτέχνες, μπορούν να συνεργαστούν ώστε να ξεπεράσουν τον ξεπεσμό των οργανισμών του κράτους, όπως κι εμείς το προσπαθήσαμε με το  Grand Babushka!

Πως επιλέγεις τις συνεργασίες σου;

Θέλω οι συνεργάτες μου να είναι άτομα με όραμα, προσωπικότητα και αλήθεια στην ψυχή τους. Να είναι αληθινοί σαν άνθρωποι και σαν δημιουργοί.

Ποιά κατά τη γνώμη σου είναι τα βασικά προσόντα ενός νέου δημιουργού;

Να έχει πίστη στο έργο του και επιμονή...ατέρμονη!

Τι πιστεύεις για τις θεατρικές ομάδες;

Είναι ένας τρόπος να αντισταθούμε σ’ όλα αυτά που μας ταλαιπωρούν επαγγελματικά και καλλιτεχνικά. Είναι ένα άνοιγμα σε νέους τρόπους έκφρασης, φρέσκες ιδέες που σιγά-σιγά αλλάζουν την νοοτροπία του κόσμου και παράγουν πολιτισμό με έναν τρόπο ήσυχο αλλά τελικά πιστεύω καταιγιστικό.

Ποια είναι τα προσεχή σου σχέδια;

Εγώ προσωπικά θα συμμετέχω στο καινούργιο σήριαλ του Mega «Το Νησί» που θα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά με ποιότητα. Σαν ομάδα Grand Babushka σκεπτόμαστε να πάμε τις Ρώσικες Νύχτες για δεύτερη χρονιά. Θα θέλαμε να παίξουμε αυτή την παράσταση και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Επίσης να οργανώσουμε μια χοροθεατρική παράσταση στο εαρινό φεστιβάλ νέων χορογράφων, να γυρίσουμε μια μικρού μήκους ταινία, να οργανώσουμε μια έκθεση ζωγραφικής, να γράψουμε και άλλο έργο και οτιδήποτε δημιουργικό βρεθεί στον δρόμο μας να μην το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο!