Αστερισμοί

του Νικ Πέιν

Πρόκειται για την ερωτική ιστορία της Μάριαν, θεωρητικής φυσικού και του Ρόλαντ, μελισσοκόμου, οι οποίοι συναντιούνται τυχαία σε ένα σπίτι φίλων. Παρακολουθούμε την ιστορία αγάπης αυτού του ζευγαριού υπό το πρίσμα της κβαντικής θεωρίας, η οποία αναφέρει ότι κάθε ανθρώπινη επιλογή ή προσωπική απόφαση, η οποία έγινε ή δεν έγινε τελικά, υπόκειται σε ένα δαιδαλώδες κβαντικό σύστημα πολλαπλών συμπάντων. Κατά την διάρκεια του έργου λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες των πολλαπλών εκδοχών της εξελικτικής πορείας της σχέσης του ζευγαριού, η οποία διαμορφώνεται σύμφωνα με την αντίδραση, την απόφαση ή την επιλογή που έκανε είτε ο ένας είτε ο άλλος κάθε φορά και έτσι οδηγούμαστε σε ένα εκ διαμέτρου αντίθετο αποτέλεσμα το οποίο δημιουργεί την μοναδικότητα της στιγμής, σε συνάρτηση πάντα με τους εκάστοτε εξωτερικούς παράγοντες, οι οποίοι καθορίζουν την εξέλιξη και την κατάληξη του κάθε γεγονότος ή κατάστασης.

Το έργο του Πέιν διακατέχεται από έντονη επαναληπτικότητα, στο ύφος και το περιεχόμενο των διαλόγων καθώς και στην ίδια την εσωτερική δομή των σκηνών. Πρόκειται ένα κείμενο με μια εξόχως ενδιαφέρουσα δραματουργική ιδέα που έχω την εντύπωση ότι σε επίπεδο εκτέλεσης, δεν εκπληρώνει τους στόχους της σε τόσο ικανοποιητικό βαθμό. Υπάρχουν σκηνές στο έργο που είναι ενδιαφέρουσες και άλλες οι οποίες δεν έχουν να προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο, τόσο ως προς την προβληματική που θέλει να αναπτύξει το κείμενο, όσο και στο πεδίο της διαυγούς κατεύθυνσης του ίδιου του δραματουργικού υλικού.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος υπογράφει μια λιτή και διακριτική σκηνοθεσία, με σαφή επικέντρωση στους δύο ηθοποιούς του και στην ανάδειξη τους. Ο Μάκης Παπαδημητρίου και η Στεφανία Γουλιώτη παραδίδουν ερμηνείες βαθιά ουσιαστικές και λιτές, με διάχυτη εσωτερικότητα, ενίοτε και εσωστρέφεια, αλλά διατηρώντας πάντα τις ερμηνευτικές αποδόσεις σε αρτιότατα επίπεδα με μερικές ιδιαίτερα καίριες και εξόχως αποτελεσματικές, υποκριτικές στιγμές. Ενδιαφέρουσα η κινησιολογία της παράστασης, υπό την επιμέλεια της Αγγελικής Στελλάτου, απολύτως εύστοχο και ταιριαστό με το σκηνοθετικό πλαίσιο το επαναληπτικό μουσικό μοτίβο του Σταύρου Γασπαράτου ενώ πραγματικά έξοχοι είναι οι φωτισμοί του Σάκη Μπιρμπίλη οι οποίοι ενισχύουν καθοριστικά το τελικό σκηνικό αποτέλεσμα.

Μετάφραση: Δημήτρης Κιούσης

Σκηνοθεσία:Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος

Βίντεο - Εικαστικό περιβάλλον:Παντελής Μάκκας

Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης

Επιμέλεια κίνησης:Αγγελική Στελλάτου

Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος

Παίζουν οι ηθοποιοί: Στεφανία Γουλιώτη, Μάκης Παπαδημητρίου

Θέατρο του «Νέου Κόσμου»

Κεντρική Σκηνή

Αντισθένους 7 & Θαρύπου

(Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)

Στάση Μετρό-Τραμ «Συγγρού-Φιξ»

Τηλέφωνο: 210 9212900

Φαξ: 210 9212901

(Ώρες λειτουργίας ταμείου: Από Δευτέρα έως Παρασκευή 17:00-22:00, Σάββατο 14:00-22:00, Κυριακή 11:00 - 22:00)

Παραστάσεις: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21:15, Κυριακή 19:00μέχρι 13.4.2014

Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Πέμπτη:Κανονικό 12€, Φοιτητικό/Ανέργων 10€, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή:Κανονικό 15€, Φοιτητικό/Ανέργων 12